کلاس درس فلسفه بود .
روی میز استاد یک ظرف سس مایونز،تعدادی سنگ درشت،یک جعبه سنگریزه
وجعبه ای شن ریز قرار داشت.همه با تعجب به آنها نگاه می کردند
وقتی کلاس شروع شد ،استاد بدون اینکه حرفی بزند،ظرف خالی سس را برداشت و
آن را با سنگ های درشت پر کرد.سپس از دانشجویان پرسید:آیا ظرف پر است؟
همه آن را تایید کردند
استاد جعبه سنگریزه را برداشت و مقداری از آن را داخل ظرف سس ریخت
وبعد ظرف را به آرامی تکان داد.سنگریزه هادر فضای خالی بین سنگهای درشت جای گرفتند
سپس دوباره از دانشجویان پرسید که آیا ظرف پر است؟
همه دوباره آن را تایید کردند،البته با خنده
استاد جعبه شن ریز را برداشت وآن را داخل ظرف سس ریخت
شن های ریز فضاهای خالی دیگر ظرف را پرکردند.در این لحظه استاد گفت
من میخواهم شما بفهمید که زندگی شما هم مثل همین ظرف است
سنگ های درشت چیزهای مهم زندگی هستند مثل:
پدرومادر وخانواده،سلامتی شما،فرزندان شما
چیزهایی که اگر هر چیزی غیر از آنها از بین برود،در حالی که آنها باقی بمانند
زندگی شما هنوز پر می باشد
سنگریزه ها چیزهای دیگری مثل کار شما،خانه شماویا ماشین شما هستند
و شن های ریز هر چیز دیگری در زندگی شما(چیزهای جزئی) هستند
اگر شما ابتدا شنهای ریز را در ظرف بریزید
دیگر جایی برای سنگریزه ها و سنگهای درشت باقی نمی ماند
زندگی هم درست همینطور است.
اگر شما تمام وقت و انرژی خود را سر مسائل جزئی صرف کنید،شما
هرگز فضایی برای مسائل مهمتر نخواهید داشت
به مسائلی که مربوط به سلامت شما،روحیه شماو
امید شما در زندگی می باشد بیشتر توجه کنید
همیشه وقت برای کار،تمیزکردن خانه ومسائل غیر ضروری دیگر هست
ابتدا مراقب سنگهای درشت باشید،مسائلی که واقعا مهم است
در جهت اولویت ها حرکت کنید.باقی همه شن ریزه است
یکی از دانشجویان ظرفی را که استاد و بقیه دانشجویان تایید کرده بودند که پر است ،برداشت
یک لیوان آب در آن ریخت،به طوری که ظرف کاملا پر شد
پس هنوز هم ظرف جا داشت
..............................................
A philosophy professor stood before his class and had some items in front of him. When the class began, wordlessly, he picked up a large empty mayonnaise jar and proceeded to fill it with rocks about 2" in diameter. He then asked the students if the jar was full. .They agreed that it was
So the professor then picked up a box of pebbles and poured them into the jar. He shook the jar lightly. The pebbles, of course, rolled into the open areas between the rocks. He then asked the students again if the jar was full. They agreed it was. The students laughed
The professor picked up a box of sand and poured it into the jar. Of course, the sand filled up everything else. "Now," said the professor, "I want you to recognize that this is your life. The rocks are the important things -- your family, your partner, your health, your children -- things that if everything else was lost and only they remained, your life would still be full. The pebbles are the other things that matter like your job, your house, your car. The sand is everything else. The small stuff. He went on, "If you put the sand into the jar first, there is no room for the pebbles or the rocks. The same goes for your life. If you spend all your time and energy on the small stuff, you will never have room for the things that are important to you."
"Pay attention to the things that are critical to your happiness. Play with your children. Take time to get medical checkups. Take your partner out dancing. There will always be time to go to work, clean the house, throw a dinner party and fix the disposal. Take care of the rocks first -- the things that really matter. Set your priorities straight. The rest is just sand."
But then...
A student took the jar which the other students and the professor agreed was full, and proceeded to pour in a glass of water. Of course the water filled the remaining spaces within the jar making the jar truly full.
There are two morals to this story. First, you can always learn from your students. And second, and no matter how full your life seems, there is always room for whatever it is WATER represents in your spiritual life.